The ‘Key to Self’, de sleutel naar jezelf, naar je kern, naar je ziel, naar ‘innerlijk weten’. ‘Klik klak, laat het slot maar open gaan…’ Maar de sleutel laat zich niet gelijk omdraaien en wat verwacht je eigenlijk aan te treffen?
Innerlijke wijsheid betekent niet dat je niet meer hoeft te leren, of dat je alles al weet en de wijsheid in pacht hebt. Innerlijke wijsheid heeft te maken met dat jouw ziel, jouw kern, waar vanuit je bv keuzes maakt en stappen zet, een zelfsturend mechanisme is, dat jou in een bepaalde richting zet. Vergelijk het met een ‘innerlijk kompas’, het weet welke kant je op moet.
Het gaat om een achterliggend principe, waar iedereen toegang toe heeft, of kan krijgen, maar waar soms een zweem van vaagheid over hangt. Je kan leren herkennen hoe dit achterliggende principe werkt. De buitenwereld kun je zien als een spiegel voor je ziel; als een reflectie van jouw binnenwereld. Als we bijvoorbeeld met z’n allen naar een boom in het bos kijken, dan zien we allemaal een boom. Maar hóe we die boom zien, of ervaren, kan voor ons allemaal anders zijn. Het beeld van de boom kan bij ons allemaal iets anders oproepen. De een voelt zich klein en nietig, bij het zien van de grote boom. De ander ervaart rust. Weer een ander ziet de textuur van de stam en de bladeren, enzovoorts. Wat belangrijk is, is dat je leert kijken naar wát het is, wat het beeld in je oproept.
Graaf je dieper, met een open houding, dan kan het zijn dat de een zich emotioneel voelt bij het zien van de boom, omdat hij zelf bv een gebrek aan ‘wortels’ ervaart, of ook zo stevig zou willen staan. Een ander raakt geïnspireerd, want de kleuren en texturen van de boom geven een prachtig palet. Weer een ander voelt misschien ontzag en de noodzaak zich in te gaan zetten voor natuur en milieu. En een ander ervaart wellicht een weldadige rust. Het beeld van de boom roept dus iets op. Het is het onderzoek van dát gegeven, wat je een sleutel geeft naar je innerlijk, wat je een verbinding geeft met je ‘Zelf’. We zien de hele dag van alles, maar dat wat het beeld in ons oproept, geeft ons de richting. Ons onbewuste spreekt tot ons via beelden. Die boodschap wil graag gehoord worden. Het is een sleutel naar je Zelf.
Dat kan ook betekenen dat het tijd is voor schaduwwerk, omdat er iets naar boven kan worden gehaald, wat in de diepte lag te sluimeren. Dat kan een talent zijn, wat erop wacht om naar de oppervlakte te komen, of iets wat je diep hebt weggestopt, omdat het moeilijk is. Soms kunnen dit zelfs dingen zijn waar je zelf weinig invloed op hebt, maar wat vanuit generaties voor je bij jou terecht komt. Dat kan tijd nodig hebben, maar je weet dan dat het er zit en stukje bij beetje kom je er wel.
Innerlijke wijsheid is daarom geen einddoel, of een soort van spirituele status, wat je kunt verkrijgen. Het is eerder de toegang tot het kompas, tot jouw persoonlijk kompas. Het geeft je een routekaart van je wandeling. Door innerlijk ‘weten’, hoef je niet te koersen op de rode of de gele paaltjes, maar voel je vanuit je innerlijk welke afslag je moet nemen om jouw weg te volgen. Het is de tarotkaart van de Hiërofant ín jezelf.
Bij ‘the Key to Self’, vertel ik je niet waar het sleuteltje voor staat, of wat het zou moeten oproepen. Het sleuteltje is een symbool. Wat mag in jou ontdekt worden? Of geopend worden, of zich gaan ontvouwen. Dat is iets tussen jou en het sleuteltje…
